Periferni nervi

Periferni nervi su strukture koje povezuju kičmenu moždinu sa ciljnim organima – mišićima ili sa različitim receptorima u koži koji nam omogućavaju da osećamo dodir, toplo-hladno ili bol.

Prilikom povrede perifernih nerava dolazi do oslabljene funkcije mišića koji je inervisan od strane povređenog nerva, ili smanjenog osećaja za dodir, toplo-hladno i bol u dermatomu datog nerva.

Dermatom je deo kože sa kojeg određeni nerv prima impulse. Takođe, mogu se javiti i senzacije trnjenja (parestezija), koje predstavljaju klinički znak oštećenja nerva.

Hirurško lečenje povreda i oboljenja perifernih nerava ruku i nogu se duže od 35 godina primenjuje na ovim prostorima, tako da sada predstavlja rutinske hirurške operativne procedure.

Dijagnostifikovanje, hirurško lečenje povreda i oboljenja perifernih nerava ruku i nogu u Atlas opštoj bolnici je u potpunosti opremljena da pacijentima pruži najkvalitetniji mogući tretman po najvišim svetskim standardima.

Kako se izvodi postupak

Da bi se postavila dijagnoza, utvrdile indikacije i sprovelo adekvatno lečenje, pored kliničkog pregleda lekara kojim se utvrđuje stepen oštećenja povređenog nerva, potrebno je obaviti i neki od dijagnostičkih testova:

Elektromioneurografski (EMNG) pregled, kojim se utvrđuje da li postoji oštećenje perifernog nerva i u kom stepenu je oštećenje prisutno.

Dodatne dijagnostičke metode koje se mogu uraditi su: MR pregled (magnetna rezonanca), CT (kompjuterizovana tomografija) i ultrazvučni pregled

Postoji nekoliko različitih vrsta oštećenja perifernih nerava koji se mogu lečiti hirurški:

• Zatvorene povrede nerava – oštećenja koja najčešće nastaju nakon tupih povreda ekstremiteta sa ili bez preloma kostiju ruku i nogu

• Otvorene povrede nerava sa jasnim delimičnim ili potpunim prekidom kontinuiteta nerva

• Kompresivne neuropatije – sindrom karpalnog kanala, sindrom kubitalnog kanala, sindrom tarzalnog kanala, meralgia parestetika, Mortonov neurom, itd.

• Tumori perifernih nerava – švanomi, neurofibromi, ganglionarne ciste, itd.

Indikacije za operativno lečenje i vreme operacije zavise pre svega od mehanizma povređivanja, a u manjoj meri od povređene nervne strukture što se odnosi na neke specifičnosti povreda brahijalnog pleksusa.

Istovremeno, vreme operativnog lečenja predstavlja jedan od ključnih prognostičkih faktora za ishod lečenja. Idealni vremenski period za reparaciju nerva je od 3 do 6 meseci nakon povrede.

Neurohirurške tehnike koje se izvode prilikom ovih operacija, a zavise pre svega od stepena oštećenja nerva su: dekompresija i deliberacija nerava, spoljašnja neuroliza nerva, unutrašnja neuroliza nerva, direktna sutura nerva, nervna transplantacija i nervni transfer.

Posebno težak vid povrede nerava je povreda brahijalnog pleksusa. Brahijalni pleksus predstavlja splet nerava u predelu ramena koji prenosi impulse do svih mišića ruke.

Ovakve povrede nastaju u sklopu saobraćajnog traumatizma (motociklisti), povreda vatrenim oružjem ili u toku porođaja.

Eksperti iz oblasti: Neurohirurgija

• 

  Dr Dr Savić Milenko

  Specijalista neurohirurgije